Dzieje ogrodów są starsze niż historia architektury . To właśnie w ogrodzie (raju) zaczyna się historia ludzkości . Któż z nas nie spotkał się  z fantastycznymi opisami ogrodów edenu , perskich , japońskich , chińskich , starożytnego Egiptu , czy w Babilonie wiszących ogrodów Semiramidy . Grecy zakładali jako ogrody , ogromne gaje oliwne . Persowie natomiast zakładali niewielkie ogrody przylegające do karawanserajów, lub mieszczące się na ich dziedzińcach. Dopiero w cesarskim Rzymie doszło do wyraźnego podziału na ogrody użytkowe, w których uprawiano warzywa konsumpcyjne i ogrody rekreacyjno-reprezentacyjne. W średniowieczu wykształciły się ogrody klasztorne i zamkowe . W czasach nam współczesnych mamy ogrody publiczne , zakładane w formie spółdzielni czy stowarzyszeń i prywatne . Ogród to miejsce naszego wyciszenia, odosobnienia. Siedząc na tarasie słuchamy śpiewu ptaków, oglądamy biegające wiewiórki a czasem nawet odwiedza nas dzięcioł , zbłąkany zając czy jeż. Wydawać by się mogło, że zakładając ogród wiemy czego po nim oczekujemy. Upływ czasu jednalk weryfikuje nasze poglądy .  Nasze projekty musimy dopasować do tego, co jesteśmy w stanie wykonać. Czas, który możemy na ogród poświęcić, miejsce, warunki, w końcu nasze zdrowie stanowi barierę niejednokrotnie nie do pokonania . Natura przeważnie sama weryfikuje nasze „pomysły". Przekonujemy się  o tym wiele razy, gdy sadzimy rośliny zbyt delikatne i te najzwyczajniej nam przemarzają . Jesteśmy też jako początkujący ogrodnicy zaskakiwani gdy nasze piękne rośliny okazały się smakowitym kąskiem dla działkowych wyjadaczy takich, jak nornice czy krety.